Blog

‘Een eitje voor een karweitje?’ flitst er ineens door mijn hoofd en ik bedenk me hoe ik ooit met een schoolvriendje ‘een heitje voor een karweitje’ deed in de buurt. Zo belden we ook aan bij Mevrouw Zwaagstra. Qua uiterlijk leek ze op een kruising van Mrs Bouquet & Barbara Cartland. Ze bleek muziekdocent te zijn en in plaats van ons beiden allerlei klusjes te laten doen nam ze plaats achter de piano en vroeg ons toonladders met haar mee te zingen. Zij heeft mij eigenlijk die middag ontdekt en raadde me aan om lid te worden van het kinderkoor ‘De Zendertje. Als jongenssopraan mocht ik snel solo’s zingen bij dit koor. Mijn eerste optreden was met Pasen. In een paarse toga zong ik: ‘Nimmer trof de morgenzon een blijder wereld aan. Nooit zag men de wereld zo in lenteglorie staan. Dan de dag waarop het graf van Jezus openspleet. Voorbij is alle leed!’. Met name die laatste regel maakte als kind een grote indruk op mij. Gelukkig besefte ik toen nog niet hoeveel ellende (lang leve de puberteit!) er nog in het verschiet lag. Vrolijk Pasen!