Blog

HELDEN- Mijn moeder kwam uit een gezin van maar liefst 11 kinderen. Ik herinner me de zondagen dat we, dat was vaste prik, op bezoek gingen bij Beppe (oma) in Gorredijk (Friesland). Pake, de opa waarnaar ik ben vernoemd, overleed toen ik zes maanden jong was. Ik heb dus helaas geen herinneringen aan mijn naamgever. Die zondagen waren eigenlijk het enige moment dat ik mijn talrijke ooms, tantes, neven en nichtjes ontmoette. Twee ooms kende ik eigenlijk alleen van de verhalen maar ze hebben een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. Mijn moeder vertelde vaak vol liefde over hen. Misschien omdat zij voorvoelde dat ik net als die twee ooms van de herenliefde was? Toen ik uit de kast kwam was dat thuis geen enkel probleem. Mijn ooms Jaring & Abele hadden als roze pioniers immers het pad voor mij geëffend. Gisteravond toen ik thuiskwam van de opening van de Roze Filmdagen, die het thema ‘Helden’ hebben, stuurde een neef, waarmee ik af en toe contact heb via messenger, mij een aantal foto’s van Oom Abele. Wat een prachtig toeval dat hij mij juist gisteren die foto’s stuurde. Met het thema ‘Helden’ in mijn achterhoofd realiseerde ik me weer eens dat Oom Abele één van mijn jeugdhelden was. Ik heb hem helaas nooit ontmoet. Hij schijnt al heel jong naar Amerika te zijn vertrokken. Hij werkte op een cruiseschip. Hij is uiteindelijk ook heel jong overleden aan AIDS. Tijdens mijn jubileumexpositie in de OBA heb ik hem herdacht in een AIDS Memorial (Abele is op deze memorial wand rechtsboven te zien)