Blog

Ik keek gisteravond naar  ‘Ellie aan de verkeerde kant’. Hierin gaat Ellie Lust op zoek naar antwoorden op de vraag waarom mensen lesbiennes, homo’s, transgenders etc in elkaar slaan. Een belangrijke reden voor de daders om geweld te gebruiken is om hun eigen mannelijkheid neer te zetten en te bewijzen. Was dat ook de reden waarom iemand mij ooit een gebroken neus sloeg toen ik tijdens een optreden tegen hem zei: ‘Goh wat zie jij er mannelijk uit. Je moet alleen je haar opsteken?’. Het is inmiddels ruim 20 jaar geleden maar toch denk ik er nog regelmatig aan. Bijvoorbeeld als ik voor de spiegel zit om mijn make-up te doen dan dwalen mijn gedachten af naar die bewuste avond. De dader was bij de kroegeigenaar bekend. Hij beloofde mij destijds om op te treden als getuige. Hetgeen uiteindelijk niet gebeurde toen ik aangifte had gedaan. De dader bleek een goede klant en de kroegeigenaar wilde hem daarom liever graag te vriend houden. Door ‘Ellie aan de verkeerde kant’ realiseerde ik me wat voor impact deze gebeurtenis op mij heeft gehad en bij vlagen nog steeds heeft. En voordat die zeiksnor Johan D. gaat jeremiëren dat ik huilerig in de slachtofferrol duik. Binnenkort ga ik met dit lied de hitlijsten bestormen:

Ik zie hem daar nog staan
Café De Pimpelaar
Gespierde baviaan
Met lang zwart golvend haar

Aan ego geen gebrek
Dus zei ik: 'mooie pop
Ik vind je echt te gek
Maar steek je haar eens op!'

Hij gaf een hengst, een dreun
Het bloed spoot uit mijn neus
Ik riep: 'Gebruik een föhn!'
En zong toen furieus:

'Het haantje van vandaag
Is de plumeau van morgen
Dus 'k laat zo'n botte blaag
Mij geen verdriet bezorgen 
Het haantje van vandaag
Zo'n opgefokte stier
Wordt morgen wees gerust
Geslacht door de poelier'.