Blog

Precies een week geleden was ik in de wolken en zong de sterren van de hemel in Carré en een dag later in café Bodytalk. Daarna hebben jullie niets meer van me vernomen omdat ik met George de begrafenis moest regelen voor onze allerbeste vriend Theo. Theo heeft me vaak naar optredens kris kras door Nederland gereden. Jaarlijks togen we naar Huize IJsselvliedt in Wezep. Een vakantiehuis van het Rode Kruis waar terminale Aids-patiënten de laatste vakantie met hun partner doorbrachten. Theo was dan mijn geluidsman. En na afloop van het optreden waren er…. kroketten! Onderweg mocht hij dan graag verhalen hoe hij vroeger in een bandje door het land toerde en hoe ze in 1964 met dat bandje genaamd Quintet Dominique in het voorprogramma stonden van The Beatles toen deze in Nederland optraden in Blokker. Steevast vertelde hij ook hoe hij met een pianiste had opgetreden in bejaardenhuizen en de avances van oude dametjes met moeite van zich af had weten te slaan. Als ik weer eens moest optreden op een huwelijksfeest kon Theo het ook niet laten om op de moeder van de bruid af te stappen en te zeggen: Zo ik zie dat u uw kleding zelf maakt? Ik voelde me dan best opgelaten. Zodra hij dat merkte deed hij er nog een schepje bovenop! Een van de vele andere anekdotes die hij zo smakelijk kon vertellen wil ik jullie ook niet onthouden. Het zou echt gebeurd zijn in een drukkerij waar Theo destijds werkte. Een vrouw belde op en vertelde een collega van Theo dat zij een graflint aan beide kanten wilde laten bedrukken met de tekst: Rust zacht. De desbetreffende persoon krabbelde tijdens het telefoongesprek op een papiertje: Rust zacht aan beide kanten. Hetgeen tot verbijstering van de klant uiteindelijk ook letterlijk werd afgedrukt op het graflint!