Blog

21 april 2010

Tucht en structuur

Zit nog na te genieten van de ParTEA van gisteren. Hoe vat je in godsnaam gesprekken met vijftig verschillende mensen samen? Zo maar wat losse flodders. Een van de persoonlijke hoogtepunten was de gast waarvan de dochter een verjaarstaart voor me had gebakken. How sweet! Bestrooid met blauwe en roze muisjes en het cijfer 20. Twee Amerikaanse toeristen waren speciaal nog een dagje in Haarlem gebleven. Door toeval hadden ze de expositie maandag al gezien en gevraagd wanneer ik in levende lijve aanwezig zou zijn. Toen ze hoorden dat dat dinsdag was hebben ze nog een dagje Haarlem aan hun vakantie ‘geplakt’. Meteen maar even laten weten aan B&W haha. Financieel legt de expositie de stad dus geen windeieren. Wat heet Haarlem komt door deze expo uit de rode cijfers! En wat te denken van de man die na een bakje TUCHT liet weten dat hij niet langer kon blijven? Hij moest namelijk zijn kleine kamertje nog schilderen met witte STRUCTUURverf. Ik probeerde er nog een politieke discussie mee aan te zwengelen. Tucht en structuurverf? Zijn dat de middelen waarmee we ons landje kunnen oplappen? Conclusie: Een beetje structuur kan geen kwaad maar wit is voor ons geen optie. Geef ons maar een vrolijke mengelmoes of zoals een gast het formuleerde; ‘Wij willen Dolly Melange’. Wordt vervolgd en wel op 27 april! Dan is er een GOODBYE PARTEA in de Refter van het Stadhuis te Haarlem. Want helaas helaas valt die dag het doek definitief voor Van hem naar haar naar Hippolytushoef.