De Vagina Dialogen

Dit is de droevige monoloog
Declameerde de vagina droog
Gekleed in een sexy zwarte string
Voor een publiek dat aan haar lippen hing
Dit is de misselijk makende monoloog
Vervolgde zij haar vaginaal betoog
Van Wilhelmina Kuttje uit Tietjerksteradeel
Die na jaren Befehl ist Befehl
Haar pruimpje aan de wilgen hangt
Omdat ze naar veel meer verlangt
Dan louter manlief te bevredigen
Ga je zoutvaatje ergens anders ledigen

Zakkenwasser, lul de behanger
Ik pik het niet langer
Ik maak me nog liever van kant
Zei Wilhelmina’s mutsje militant
Dan dat ik keer op keer
Je repeteergeweer
Stantepee moet ontladen
Je steekvleesje moet braden
Je pieper moet jassen
Daar wil ik echt voor passen

Ich bin von Kopf biss Fuss
Niet enkel een flamoes
Perzik, kittelaar of pruim
Keuvelde ze met het schuim
Op haar loslippige mond
En vervolgde terstond
Ik heb van onder
Een wereldwonder
Geen scheur, schoorsteen of klit
Zuignap of doosje heet dit
Laat st st st staan
Stotterde ze ontdaan
Buiksloterhammetje of sneetje
Daarom ga ik voor voortaan weet je

M’n eigen boontje doppen
Mijn keukentje zelf soppen
Op mijn genotsgrotje
Gaat een sl slotje
Broekforelletjes
Het is zo welletjes
Mijn oester blijft potdicht
Ho wacht even klonk een smsbericht
Mijn muts is jouw beste maatje
Want voel je je even Naatje
Dan heeft ze altijd een gaatje
In haar volle agendaatje
Zaagde en zong een vaginaatje
Met tanden kortom een dentaatje

Het leven is slechts kut met peren
Als je het verspilt aan de heren
Gooi alle mannen daarom overboord
Dat wordt madelief ons sleutelwoord
Weg met de maffia
Die met hun raffia
Onze tuinboontjes eeuwen hebben onderdrukt
Ooh wat gingen onze bloempjes gebukt
Onder hun paddestoel en boelslurf
Waarmee ze ons staken als waren wij turf

Daar springen spontaan de tranen van in mijn broekje
Eigen schuld dikke bult of geven we een koekje
Van eigen deeg
Een zelfde veeg
Uit de mosselpan
Aan Jan en alle man?

Wat zeg ik nou?
Truus en allevrouw
Wilhelmina vooruit dartel duiffie
Geef je over aan schuiffie schuiffie
Laat mij zonder rempedalen
Je anemoon uit haar knopje halen!

En zo lulden ze vele pagina’s
Over kutjes en kalfjes en vagina’s
Tot er messieurs et mesdames
Toch nog een olifant kwam
Met een hele grote snuit
En die blies dit vaginaal verhaaltje uit!

‘Mannen zijn nullen. Of je ze nu optelt, vermenigvuldigt of …. Het is nul en het blijft nul.’. Is een van de eerste militante uitspraken waarmee ik al vroeg in mijn carrière duidelijk wilde maken dat mijn doel, voor zover ik dat heb, niet in eerste instantie is om vrouwen belachelijk te maken. Integendeel.
Vooral de zogenaamde mannelijke mannen, lees die ervoor door willen gaan, krijgen het er in mijn kruistocht van langs! Niet altijd zonder gevolgen. Neem nou een optreden op 3 juni 1996 nota bene de verjaardag van mijn mannelijk alter ego, zei ik tegen een man met lang haar die vlakbij het podium stond: ‘Wat zie jij er mannelijk uit. Je moet alleen je haar opsteken’. Voordat ik het wist raakte zijn vuist mijn gezicht en het bloed spoot werkelijk uit mijn neus. Via de artiesteningang, lees de gang die het café verbindt met de keuken van de eigenaar, wist ik een veilig heenkomen te zoeken. Na mezelf opgekalefaterd te hebben besloot ik weer het podium op te gaan. Enkel uit eigen belang. Ik was bang dat, als ik niet meteen weer het podium op zou gaan, ik nooit meer zou durven op te treden. Gewapend met een stofzuigerstang, die ik in de gang had gevonden, stormde ik als ware ik Dolly de Viking het podium op.