La Berdine
Hoor hoe wonderschoon
Ik op mijn fluitje fluit
Berdine Stenberg
’k Lach je rondweg uit
Ach ik zeg niet dat je niet
Een aardig deuntje fluit
Maar ’t is en blijft geflierefluit
Ach je trekt dan wel aardig
Tegen Thijs van leer
Maar ’k blijf me verbazen
Keer op keer
Hoe je steeds weer
Van die gekke bekken trekt
Als je al je deuntjes
Voor de Tros playbackt
Speel jij een vrolijk liedje
In Majeur.
Springt mijn G-plek
Plotsl’ing in mineur
Veel liever kijk ik nog
Naar Ajax-PSV
En fluit dan met de
Scheidsrechter mee
Zo’n man die fluit
Totaal zo’n zes kwartier
Maar geeft me dan tenminste
Wel meer kijkplezier
Dan wanneer jij van
Die gekke bekken trekt
Als je al je deuntjes
Voor de Tros playbackt
We zullen jou dit jaar
Wel heel veel zien.
’t Is het Mozartjaar
Lieve Berdien.
Een voordeel is als jij
Weer veel fluit op de buis.
De ratten vliegen uit mijn huis
Mozart op zijn rustbed
Mond opengesperd
Onthaalt jou spontaan
Op een fluitconcert
Hop’lijk denkt ie op een dag
Ik moet eruit
’k Geloof toch echt
Dat daar een ketel fluit
Dit liedje is afkomstig uit de Mini-Mozart Musical uit 1990 en werd voor het eerst opgevoerd in Café Variété in Café Traffic in de Reguliersdwarsstraat. Ik heb het ook gezongen in Dolly’s Wonderland in het Anthony Theater en niet te vergeten als finaliste van de strijd om de Jordaan Trofee in 1990 in het Concertgebouw ite Amsterdam.
De rekwisiet van een dwarsfluit, die gedurende het nummer uit elkaar viel, was natuurlijk gemaakt door mijn vader. Hoewel hij het vaak helemaal niet eens was met mijn abrupte levenskeuzes stond hij, als hij merkte dat ik ergens voor de volle honderd procent voor ging, voor meer dan twee honderd procent achter mij. Voor heel wat shows was hij verantwoordelijk voor het dekor.
De foto van Dolly in Mozartkostuum is gemaakt door Gerard Wessel.