Ze zeggen dat iek zou huilen moeten

Kijk als iek met mijn sexy benen
In mooie panty’s glijd
Dan krijg iek vibraties
En heus daarvan heb iek echt geen spijt
Want zeg nou toch zelf
Vind je mij niet een hele mooie meid?
De mensch is jaloers
Zijn reactie is uit haat en nijd

Refrein:
Ze zeggen dat iek zou huilen moeten
Huilen van verdriet
Want iek trek graag een jurkje aan
Iek ben ja travestiet
Gelukkig zijn hier op toneel
Meer meiden zoals iek
Die krijgen net als iek
Daarvan een kiek

Psychiaters, dokters,
In medische literatuur
Ze raadden me vroeger een ding aan:
Dat is ontwenningskuur
Maar stel je toch voor
Dat ik dat toen echt
Zou hebben gedaan
Dan had iek hier
Vanavond niet gestaan

Refrein:
Ze zeggen dat iek zou huilen moeten
Huilen van verdriet
Want iek trek graag een jurkje aan
Het staat me zoals u ziet
Gelukkig zijn hier op toneel
Meer meiden zoals iek
En hopelijk krijgt u daarvan ook een kiek

Endlich ja endlich
Iek heb mijn pumps weer aan
Daar heb iek jaren op gewacht
In de wieg lag iek te trapp’len
Iek wilde een jurkje aan
Het is zo ver
Het is volbracht

Ze zeggen dat iek zou huilen moeten
Huilen van verdriet
Want iek trek graag een jurkje aan
Iek ben ja travestiet
En als er dan gehuild moet worden
Doe het dan van de lol
Brult u vanavond om u gastvrouw Dol
Ich heiss Dol
Und ich finde es hier ganz toll

Aanleiding voor dit liedje was een vraaggesprek in de talkshow van Gert Berg in 1990. Hoewel ik dacht dat ik was uitgenodigd om te praten over mijn nieuwste theatershow bleek al snel in een voorgesprek dat ik als ‘illustratiemateriaal’ was uitgenodigd voor het verhaal van professor Goren. Deze seksuoloog had een boek geschreven over mannen die zich niet prettig voelden in hun lichaam en uiteindelijk een geslachtsverandering hadden ondergaan. Aangezien het programma live zou worden uitgezonden dacht ik, als enthousiaste beginnelinge, me er wel uit te kletsen. Al grappend en grollend zou ik het publiek wel duidelijk maken dat het mij alleen om travestie als theatervorm ging. Niet dus.
Gefrustreerd door dit optreden en de vele uitnodigingen, tevergeefs overigens, die zouden volgen van aartsluie redacties van TV-programma’s voor ranzige items als bijvoorbeeld Mijn zoon is een travestiet (als gast bij Catherine Keyl) schreef ik dit lied. Met een zwaar Duits accent heb ik het als eerste vertolkt in Dolly Bellefleur’s Service Salon. Op de foto, gemaakt door hoffotograaf Eveline Renaud, doe ik iets wat wat ik nooit heb begrepen in travestieshows die ik zag. Ik schmink me en plein public af! En bevalt het?