Ter gelegenheid van Expeditie Oosterdok en OBA 100 schreef ik als OBA ambassadeur Dolly Bellefleur een OBAde. Natuurlijk met een Dolly knipoog en een OBA 100 twist. Kun je nog zingen? Zing dan mee!
Op de melodie van Yes Sir I Can Boogie:
Ik lees graag een boekie
Een novelle, een verhaal
Een sprookjesboekie, een onderzoekie
Over taal
Ik lees graag een boekie
In de OBA zoek ik dan
Een lekker hoekie, lees mijn stripboekie
Of roman
Op de melodie van Dancing Queen:
Hieperdepiep
Onze bieb
100 jaar oud en toch piep-
Ja piepjong en fris
Een Granny Smith
Eén brok geschiedenis
Zeven dagen in de week
Kun je in de bibliotheek
Helemaal wegdromen
Laat de boel de boel
De OBA is so cool
Door visie, durf en talent
Werd de OBA een hippe tent
Overal ter wereld
Kijkt men naar ons op
Want dit concept is top
Hier kan niets tegenop
Lees je graag Hölderlin
Graham Greene
De sprookjes van Tolkien?
Ot en Sien, Jean Racine
Of liever toch Céline? Oh yeah
Dit is de plek
Bij uitstek
Voor iedere boekengek
Ooh, dol op taal?
In de leeszaal
Kom je op verhaal
In de OBA's in Amsterdam
Staat van alles op 't program
Je kunt naar exposities
Je kijkt je ogen uit
Hier kinkt een nieuw geluid
In volle vaart vooruit
Hou je van Lohengrin?
Een evergreen
Van Franse origine?
Led Zeppelin, Gert en Hermien
Of Dancing Queen misschien? Oh yeah
Dit is de plek
Bij uitstek
Voor iedere platengek
Ooh, theatraal?
Muzikaal?
Je komt hier op verhaal
Op de melodie van In the Navy:
Mag je graag verdwalen
In fabels en verhalen?
Ben je dol op poëzie?
Je kunt je hart ophalen, de OBA-filialen
Staan bol van de fantasie
In de OBA
Word je al 100 jaar verrast
In de OBA
Voel je je een eregast
In de OBA
Haalt men alles uit de kast
In de OBA, in de OBA
In de OBA
Is het alle dagen feest
In de OBA
Krijgt echt iedereen de geest
In de OBA
Daar geniet je echt het meest
In de OBA, in de OBA
In de OBA
In het hart van Amsterdam
In de OBA
Staat van alles op 't program
In de OBA
Zag men tweemaal Abraham
In de OBA, in de OBA
Mijn moeder had een zusje
Die kleedde zich als man
Ze droeg nooit mooie jurken
Maar had een maatpak an
Men zei in de familie:
‘Tante is een travestiet’
Dat klonk geweldig spannend
Maar wat het was?
Dat wist ik niet
Ik zal het nooit vergeten
Die allereerste keer
Mama zei: ‘Dit is je tante’
Maar ik zag een jonge heer
Okay ze had wel borsten
Maar ik dacht een timmerman
Verbouwt haar in een wippie
Tot m’n eigen Ome Jan
Refrein: Want we gingen op vakantie
Van het geld van Ome Jan
En niemand leek te weten
Hoe ie aan zijn centen kwam
Dat kon ons weinig schelen
Dus we namen het ervan
Niks te klagen
Niet naar vragen
Wat hebben we plezier gehad
Van Ome Jan z’n geld
En daarom was ook iedereen
Enorm op hem gesteld
En waar hij het vandaan had
Heeft ook niemand ons verteld
Ooh die lieve Ome Jan
Ik werd al snel zijn snoesje
Zijn allerliefste nicht
Mijn muze Assepoesje
Schreef hij in een gedicht
Hij gaf me nieuwe kleren
Cadeautjes bij de vleet
Ik heb hem met mijn charmes
Volledig uitgekleed
Toen ik wat ouder werd
Nam Jan me vaak apart
Hij zei: ‘dan lieve Dolly Dol
De mensen zijn zo hard’
Ik dacht dan houd je waffel
Lul niet uit je nek
Maar het was een kleine moeite
Voor een vette eurocheque
Refrein
Nu heb ik maanden niets gehoord
En ben naar hem op zoek
Ik vind hem in een discotheek
Verloren in een hoek
En dan vertelt hij zijn verhaal
Onthult zijn groot verdriet
Ze schelden hem vaak uit
Voor gore travestiet
Wanneer ik hem vertel
Dat ik heeel veel van hem hou
Krijgt hij tranen in zijn ogen
Ze worden giroblauw
Hij snottert en hij stottert:
‘Ooh Dolly dolle kind
Hier heb je nog wat flappen
Ik heb ze net gepind’
Refrein…….
Ooh die lieve Ome Jan
Geld is geld dus
Pak het an!
Toen ik voor de zoveelste keer ergens in den lande het podium moest opdraven nadat de DJ het nummer Hij is een transseksueel had gedraaid ontstond op de terugweg, in de nachttrein van Rotterdam naar Amsterdam, het idee voor dit nummer. Met name de nogal platte tekst:
Ik zal het nooit vergeten
Die allereerste keer
Mama zei: ‘Dit is je tante’
Maar ik zag een jonge heer
Okay ze had wel borsten
Maar ik dacht een timmerman
Verbouwt haar in een wippie
Tot m’n eigen Ome Jan
Was een direkte verwijzing naar de grove tekst van Hij is een transsexueel. Als ik het zong moest ikzelf ook denken aan mijn oom Jaring. Een van de broers van mijn moeder die in de Tweede Wereldoorlog zat ondergedoken om te voorkomen dat hij in Duitsland te werk zou worden gesteld. Om zijn familie af en toe toch in het geheim te kunnen bezoeken stak hij zich in vrouwenkleren en fietste zo vrolijk door Friesland. Eigenlijk zet ik dus een familietraditie voort!
Dat hij in de oorlog niet de enige was blijkt uit deze valse persoonsbewijzen te zien in het Verzetsmuseum te Amsterdam.
De andere illustratie is afkomstig uit het boek getiteld Daar was laatst een meisje loos. Het betreft een onderzoek van Rudolf Dekker en Lotte van de Pol naar vrouwen die in de 17e en 18e eeuw genoeg hadden van de beperkingen van hun vrouwenbestaan. Ze knipten hun vlechten af, trokken mannenkleren aan en namen dienst als matroos of soldaat. Onder de mannenkleren scholen meermalen lesbische en transsexuele vrouwen, die op deze wijze gemakkelijker naar hun aard konden leven.
Voor het derde jaar op rij hertaalde ik Neerlands Hoop voor het Eurovisie Songfestival. Als therapeute van het D.I.A.G.G. (Dolly Instituut Ambulante Geestige Gezondheidszorg) zal ik op korte termijn deze hertaling van Slow Down (Douwe Bob) inzingen in de studio.
Als 's ochtends vroeg de wekker gaat
Voel jij je dan net een automaat?
Een zombie hangend aan een zijden draad?
Een grijsgedraaide langspeelplaat?
Een robot lopend in de maat?
Dan heb ik nou voor jou een wijze raad
Zuster leef bewuster
Ren jezelf niet meer voorbij
Broeder neem slaappoeder
Nu en dan en... ontspan!
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan, adem in en uit
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan zeg ik als therapeut
Slaat de vlam in je hersenpan?
Door Facebook, Twitter en Instagram?
Als 't effe kan relax ontspan
Zuster leef bewuster
Ren jezelf niet meer voorbij
Broeder neem slaappoeder
Nu en dan en... ontspan!
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan, adem in en uit
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan zeg ik als therapeut
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan, adem in en uit
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan zeg ik als therapeut
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan, adem in en uit
Ontspan broeder, ontspan zuster
Ontspan, adem in en uit
Voor het zesde jaar op rij hertaalde ik Neerlands Hoop voor het Eurovisie Songfestival. Het idee om de engelstalige inzendingen van ons kikkerlandje te hertalen is ontstaan uit mijn grote liefde voor onze moerstaal. Ik vind het een verarming dat veel landen tegenwoordig op het songfestival kiezen voor het Engels in plaats van hun eigen taal. Je kunt de hertaling hier beluisteren en hier de videoclip bekijken. De stopmotion werd gemaakt door beeldend kunstenaar en fotograaf Candide Rietdijk.
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh, ooh-ooh
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh, ooh-ooh
Een jongen kijkt mij droevig aan
Vuistjes gebald, ik zie een traan
Ik voel zijn pijn van lang gelee
Ik draag het, draag het met mij mee
Op de echo van mijn hart
Zie je vlekken donkerzwart
Krassen, kerven, een diepe snee
Ik draag het, draag het met mij mee
Buitenstaander, een buitenbeen
Ik voel het koude klamme zweet
Op mezelf, moederziel alleen
Had ik geweten wat ik nu weet
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh-ooh
'k Voel nog zo, 'k voel nog zo
Die eenzaamheid in mijn kindertijd
Het grijpt me nog altijd bij de strot
Maar zit mijn hart op het kinderslot?
Ik wil echt schreeuwen, ik wil slaan
Maar ik kan me, ik kan me niet laten gaan
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh-ooh
'k Voel nog zo, 'k voel nog zo
Die eenzaamheid in mijn kindertijd
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh-ooh
'k Voel nog zo, 'k voel nog zo
Die eenzaamheid in mijn kindertijd
Waarom gaat die pijn toch niet over?
’t Is de hoogste tijd, zand erover
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh-ooh
'k Voel nog zo, 'k voel nog zo
Die eenzaamheid in mijn kindertijd
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh-ooh
'k Voel nog zo, 'k voel nog zo
Die eenzaamheid in mijn kindertijd
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh, ooh-ooh
Ooh-ooh-ooh, ooh-ooh, ooh-ooh
Je kunt 'Papa houdt van hakken' beluisteren op Soundcloud.
Europe let’s dance together
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Neem een voorbeeld aan mijn papa
You’ll love him all
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Papa houdt van hakken
Blauwe mantelpakken
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Papa voelt zich twenty
Gaat lekker uit z’n panty
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Hij heeft fans in France
In Wenen en Athene
Mijn pappie houdt van dance
Hij heeft elastieke benen
Die ouwe is een gouwe
In London of in Cannes
Is hij echt niet te houen
Hakt Europa in de pan
Zie hem swingen springen
Heerlijk uit z’n dak
Pappie kan zich niet bedwingen
Hij moet hakkûh op een hak
Gooit alles in de strijd
Vooruit met de geit
The King of Amsterdam
Yes de wereld is van hem
Papa houdt van hakken
Blauwe mantelpakken
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Papa voelt zich twenty
Gaat lekker uit z’n panty
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Europapa-pa etc
Pa heeft grote dromen
Maar zijn wereld is te klein
Dus reist hij af naar Rome
Heeft een koffer in Berlijn
Von Kopf bis Fuss
Een echte Dancing Queen
Pa-pa is niet voor de poes
Pa heeft pret voor tien
Hij hoeft geen es-cort-girl
Of een boy met strakke bips
Hij wil slechts schudden ja
Met z’n heupen en z’n hips
Zet de radio aan
En hoort ’Shake your booty’
Zal niet stoppen tot ze zeggen
Oh la la wat danst ie goed he?
Papa houdt van hakken
Blauwe mantelpakken
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Papa voelt zich twenty
Gaat lekker uit z’n panty
Euro-pa-pa, Euro-pa-pa
Europa-pa etc
Welkom op de dansvloer gabbers
Europa-pa etc
Aan het einde van de dag
Zijn we allemaal mensen
Net als pa verlang ik zo
Naar een wereld zonder grenzen
Wees als mijn Dancing Daddy he’s so cool
Laat liefde regeren! Let love rule!
Ik zet de traditie voort! Voor het elfde jaar op rij maakte ik een hertaling van de inzending van Nederland voor het Eurovisie Songfestival. Het idee is in eerste instantie ontstaan uit mijn liefde voor de Nederlandse taal. De laatste jaren waren de inzendingen van Nederland voor het Eurovisie songfestival immers bijna altijd Engelstalig. Met uitzondering van 2022 en nu in 2024. Ook in dit geval heb ik van deze twee Nederlandstalige inzendingen een geheel eigen bewerking gemaakt. De songs een eigen draai gegeven.
Speciaal voor het bezoek van president Poetin van Rusland in april 2013 schreef ik een hertaling van de wereldhit Rasputin (Boney M.)
tekening: Wilbert van der Steen
There lives an evil man in Russia nowadays
He supports a law against lesbians and gays
Most people look at him with terror and with fear
Cause he pulls the strings
Like a wicked puppeteer
It's distressing how he is suppressing
Homosexuality
In the name of love we are protesting:
Set our sisters free!
Stop stop stop Poetin
Drop your law at the Kremlin
Love is no crime it's not a disease
Stop stop stop Poetin
Your plans are so poisoning
For all the Russian LGBT's
He rules the Russian land as if he is a czar
If you don't obey you become a 'steak tartare'
Most people look at him with terror and with fright
Cause this machoman really loves a cocky fight
It's distressing how he is suppressing
Love and freedom in his land
Love's no sin good heavens it's a blessing
This must stop and end
Stop stop stop Poetin
Drop your law at the Kremlin
Love is no crime it's not a disease
Stop stop stop Poetin
Your plans are so poisoning
For all the Russian LGBT's
Last night I had a dream he was begging on his knees
He said: 'Dolly dear won't you be my fairy please?
Most people look at me with terror and with fear
But you know my dear in my heart I am a queer!'
I said: 'darling it is such a blessing
Homosexuality
As a queen you really love crossdressing
It will set you free!'
Stop stop stop Poetin
Drop your law at the Kremlin
Love is no crime it's not a disease
Stop stop stop Poetin
Your plans are so poisoning
For all the Russian LGBT's
Stop stop stop Poetin
Let's be honest you're a queen
It's not a crime it's not a disease
Drop drop drop Poetin
Drop your law at the Kremlin
Why don't you join the LGBT's?!!!
(Copyright 2013, Ruud Douma/Dolly Bellefleur)
Het was de zomer van negenentachtig
Mijn figuur rond maar slank en heel prachtig
Ik was de topper op Hollandse stranden
Een natte droom voor iedere man
Twee, drie, vier
Oh wat had ik een plezier
Ik droeg een hele kleine supergeile
Roodgenopte stretchbikini
Die droeg ik dat jaar iedere dag
Zo’n hele kleine supergeile
Roodgenopte stretchbikini
Da’s waar men mij het liefste in zag
Zes, acht, tien
Veel geshowd maar niks gezien
De paviljoens zagen mij heel graag komen
Want waar ik was kwam het geld binnenstromen
De mannen stonden om mij heen te drommen
D’r werd meer gezopen en minder gezwommen
Twee, drie, vier
Oh wat had ik een plezier
Ik droeg een hele kleine supergeile
Roodgenopte stretchbikini
Die droeg ik dat jaar iedere dag
Zo’n hele kleine supergeile
Roodgenopte stretchbikini
Da’s waar men mij het liefste in zag
Zes, acht, tien
Veel geshowd maar niks gezien
Op een dag zag ik haar aan komen lopen
De blikken keerden zich niet meer naar mij
De concurrentie was binnengeslopen
Ze kreeg de mannen al snel aan haar zij
Twee, drie, vier
En weg was mijn plezier
Ze droeg een hele domme
Super stomme roodgenopte stretchbikini
Die droeg zij dat jaar iedere dag
Zo’n hele kleine supergeile
Roodgenopte stretchbikini
Da’s waar men haar het liefste in zag
Daarom doe ik nu theater
U staat allen in de rij
Deze keer niet voor een ander
U komt allemaal voor mij
Welkom op mijn roze planeet
Zie je die ster net een komeet
Kijk in de atmosfeer
Daar zweeft de Grote Beer
In een roze ruimteveer
En midden in ’t heelal
Draait een grote toverbal
Die van kleur verschiet
Net een travestiet
Een kameleon met duizend kleuren
Verander met me mee
Demasquez
Het doek gaat op
Blijf jezelf in al je rollen
En heb lak aan protocollen
Van bink tot barbie-pop
Zet de wereld op z’n kop
Dat is hier heel, heel gewoon
M’n moeder is getrouwd met een man
Het is toch heerlijk dat dat kan
De buurman van benee
Die is al jaren gay
Woont samen met een couturier
M’n buurmeisje heet Flip
En heeft een hazelip
Waarmee ze heerlijk vrijt
Met een Turkse meid
Ze verwachten ook een kindje
M’n broer is travestiet
Ach ’t stoort me niet
Wat maakt ’t uit
Laat hem toch huppelen op z’n hakken
Ikzelf draag liever trainingspakken
Ben je ho of ben je bi
Of weet je ’t niet?
Zo één, twee drie?
Dat is hier heel, heel gewoon
De wereld is een lappendeken
Maar vanaf de maan gekeken
Is iedereen gelijk
Welkom op m’n roze planeet
Of je nu homo bent of straight
Drink je geen Earl Grey
Maar paddestoelenthee
Ik zit er helemaal niet mee
Misschien heb jij een paps
Die niet Barend heet maar Babs
Ben je klein of groot
Donkerblond of rood?
Een kameleon met duizend kleuren?
Verander met me mee
Demasquez
Het doek gaat op
Blijf jezelf in al je rollen
En heb lak aan protocollen
Van bink tot barbie-pop
Zet de wereld op z’n kop
Dat is hier heel, heel gewoon!
Clublied van de legendarische Pink Planet-avonden die ik in 1996 en 1997 organiseerde in samenwerking met George Moormann en Club Lounge Stalker. Voor mij het ultieme lied van de omkeringen met een regel als:
Mijn moeder is getrouwd met een man
Het is toch heerlijk dat dat kan?
Maar later ook het favoriete lied van de DB Shows in Café De Bak in Rotterdam. Dat al dat roze mij ook wel eens uit de strot kwam bewijst de volgende versie die ik in De Bak ooit zong van Roze Planeet:
Welkom op m’n grijze planeet
Stop die erwtensoep maar in je ….
Ik heb vandaag geen zin
Ik blijf er lekker in
Met een grote bottle gin
Ooh Rotterdam mijn wereldstad
Vermaak jezelf vanavond schat
Want ik ben levensmoe
Wil naar m’n bedje toe
Gewoon een maand onder de veren
Bewaar al je applaus
Maar voor prins Claus
Of Pepsi Paus
Het kan me echt geen flikker schelen
Ga maar met jezelf spelen
Vanavond gil ik loud
Ik heb last van een burn-out
Dat is hier heel, heel gewoon!
Reden voor deze tirade? Ik was krap een week terug uit paradijselijk Sri Lanka. Het eiland waarheen Adam, nadat hij uit het Hof van Eden was verdreven, zijn toevlucht nam. Een grote voetafdruk bij Adam’s Peak vormt het overtuigend bewijs. Na al het groen van Sri Lanka voelde het Hof van Heden in Holland wel heel erg kil aan. Misschien is de basis voor mijn lijflied Roze Planeet wel gelegd in mijn jeugd toen ik als kind graag speelde met het hierboven getoonde spel Wolly Dolly. Ik kon er niet genoeg van krijgen om de kleine poppetjes, afkomstig uit alle windstreken, in wol te wikkelen.
Als ik in ’t voorjaar begin te soppen
Dan kan geen enkele man mij nog stoppen
Hoeveel een man ook flirt
Ik geef mijn flat een beurt
Tot mijn bed en bad bellegeurt
Lig ik m’n natte dweil uit te wringen
Kan ik mijn driften nauwelijks bedwingen
De trekker is mijn maat
Van ’s morgens vroeg tot laat
Trekt hij zich voor mij uit zijn naad
Van top tot teen in ’t sop
Voel ik me in mijn nop
Ik voel me net een Schoonheidskoningin
Steek ik mijn handschoen in ’t sop
Dan windt de geur van rubber mij op
Ik voel me net een Schoonheidskoningin
Ik sop, ik schrob, ik mop
Mijn stoere Noorman helpt daarbij
Hij klopt, hij veegt, hij zuigt
Ja daarin is hij een kei
Van top tot teen in het sop
Dat windt me vreselijk op
Van je simpe sampe stampe stompe sop
Ik sop, ik schrob, ik mop
Mijn stoere Noorman helpt daarbij
En na een lange dag
Nemen we samen lekker vrij
We duiken samen in ’t sop
Ik speel de fles hij is de dop
Hij fluistert zacht mijn Schoonheidskoningin
Hij fluistert zacht mijn Schoonheidslieveling
Het is Frühling! Het is voorjaar!
Uit Dolly’s Wedergeboorte 1992. Toen ik in 1989 debuteerde in het Anthony Theater lag ik daar ook ieder weekend te soppen. Ik was dan wel de leading lady van het gezelschap maar werd ook geacht het theater te kuisen. Met name het schoonmaken van de kleedkamer, die doordeweeks door eigenaar Onno van Dijk gebruikt werd als keuken en kattenbak, vergde veel van mijn energie. Al mijn goede inzet ten spijt gebeurde het regelmatig dat Eileen Wayback of Molly Strychnine, net voordat zij opmoesten, vloekend en tierend, met hun pump in een kattendrol trapten. Ook buiten het Anthony Theater lag ik regelmatig op mijn knietjes.
Een opdrachtgever had bijvoorbeeld een woonboot voor de ingang van Carré! Vooral als het wat minder ging met mijn carrière kon ik daar heerlijk wegzwelgen in mijn rol van Assepoetster. Minder was het schoonmaken voor een aantal nichten die het heerlijk vonden om hun ganse vriendenkring te laten weten dat zij niemand minder dan Diva Dolly Bellefleur in dienst hadden genomen als werkster. Het gebeurde regelmatig dat onverwachts(?) bekenden voor de deur stonden. Mens wat genoten ze daarvan! Ik gaf ze dan altijd maar waar voor hun geld en voerde een showtje op. Veel succes oogstte mijn schoonmaaktip: Of je nu pijpt of beft. Ik adviseer Dreft!
Is het donker, duister, zwart?
Schijnt er geen zon meer in je bloedend hart?
Stap uit je schaduw
Wees niet bang, laat nu maar los
Zie door de bomen weer een prachtig bos
Het wordt snel lente
Lig je nu knock-out in het kreupelhout?
Krabbel op, sta op en wandel
In het zwarte woud, gloort jouw coming-out
Ga ervoor, volg je eigenwijze spoor
Je zult ook wel eens falen
Een hoge C niet halen
Niet zonder slag of stoot, valse noot en soms ademnood
Maar daarvan word je groot
Stap uit je schaduw
Zoek je perfecte harmonie?
De juiste toon, de juiste melodie?
Het kost je jaren
Dat krijg je niet zo do-re-mi
Zo een, twee, drie onder de knie
Je breekt ook snaren
Lig je nu knock-out in het kreupelhout?
Krabbel op, sta op en wandel
In het zwarte woud, gloort jouw coming-out
Ga ervoor, volg je eigenwijze spoor
Je zult ook wel eens falen
Een hoge C niet halen
Niet zonder slag of stoot, valse noot en soms ademnood
Maar daarvan word je groot
Stap uit je schaduw
Neem een lekker warme douche
Een showerballad is niet voor de poes
Laat alles van je schouders glijden
Kreun, kerm, krijs en kijf
De longen uit je lijf
Er komen gouden tijden
Ga ervoor, volg je eigenwijze spoor
Je zult nog wel eens falen
Op weg naar de finale
Niet zonder slag of stoot, valse noot en soms ademnood
Maar daarvan word je groot
Stap uit je schaduw
Voor het vierde jaar op rij hertaalde ik Neerlands Hoop voor het Eurovisie Songfestival. Het idee om de engelstalige inzendingen van ons kikkerlandje te hertalen is ontstaan uit mijn grote liefde voor onze moerstaal. Ik vind het een verarming dat veel landen tegenwoordig op het songfestival kiezen voor het engels in plaats van hun eigen voertaal.
Dit jaar zal de groep OG3NE les Pays Bas vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Kiev. Hun lied Lights and Shadows wordt door henzelf omschreven als 'een boodschap van kracht en positiviteit'. In mijn hertaling Stap uit je schaduw wil ik alle LHBTI's die nog worstelen met hun gevoelens een hart onder de riem steken. Voel je je een buitenbeentje? Zit je nu nog in het donker in de kast? Stap uit je schaduw! Mens durf te leven! Of je nu homo, hetero, lesbisch, transgender bent of (b)i? We are family! Celebrate Diversity! Dat laatste is ook de slogan van het Eurovisie Songfestival in Kiev. Ik vrees dat Oekraïne hiermee alleen maar schone sier probeert te maken in Europa. Of zijn de wonderen de wereld nog niet uit en kan vanaf nu in Oekraïne diversiteit ook daadwerkelijk worden gevierd?! Stap uit je schaduw!
Ben je een wijkagent?
Alleenstaand ouder?
Hoogbejaard of jong talent?
Schouder aan schouder
Kun je meer dan in je eentje
Doe dus mee en draag je steentje
Bij net als wij
Aan een nieuwe maatschappij
Sterk samen sterk
Dat is ons handelsmerk
Sterk samen sterk
Weg met het ik-tijdperk
Kijk eens vaker om je heen
Sla de handen weer ineen
Sterk samen sterk sterk
Ja sterk samen sterker
Werk samen werk werk
Het maakt je stukken sterker
Ben je een musicus?
Bloemist, boekhouder?
Manager of medicus?
Schouder aan schouder
Kun je meer dan in je uppie
Doe dus mee en join ons cluppie
Bouw net als wij
Aan een nieuwe maatschappij
Sterk samen sterk
Dat is ons winstoogmerk
Sterk samen sterk
Tel uit je winst en werk
Werk samen niet alleen
Sla de handen weer ineen
Sterk samen sterk sterk
Ja sterk samen sterker
Werk samen werk werk
Je staat meteen veel sterker
Sterk samen sterk
Sterk als een paard of leeuw
Sterk samen sterk
Staan wij in deze eeuw
Als er samen wordt gewerkt
Is onze toekomst gewaarmerkt
Sterk samen sterk sterk
Ja sterk samen sterker
Werk samen werk werk
Je staat meteen veel sterker
Merk toch hoe sterk sterk
Vele handen maken lichter werk!
Voor het eerst gezongen op de bijeenkomst Hoe roze is rood? Een PvdA-bijeenkomst in het C.O.C in Haarlem. Tineke Netelenbos zong het meteen uit volle borst mee. Op de Dag van de Arbeid-viering, op 1 mei 2002, heb ik de euvele moed gehad het lied te introduceren als de opvolger van de Internationale.
In het NRC van 2 mei schreef politiek redacteur Egbert Kalse er onder de kop 'Travestiet en Den Uyl samen sterk bij PvdA' hetvolgende over:
"Oud-wethouder Jan Haverkort van Haarlem begon in stijl op de Dag van de Arbeid. Hij had een echte 1 mei-toespraak met een hoog domineeskarakter klaar voor de aanwezigen op deze PvdA-campagne-avond. Fel trok hij van leer tegen de wasmiddelenmethodes die politieke partijen heden ten dagen gebruiken om zichzelf onder de aandacht van de kiezer te brengen. Uitgebreid citeerde hij het sociale boegbeeld van de PvdA, Joop den Uyl. Voor rechtgeaarde socialisten als Haverkort hebben artikelen van Den Uyl die in 1952 in het PvdA-blad Socialisme & Democratie stonden, nog grote actualiteitswaarde. De zaal gromde instemmig bij het horen van oude mantra’s als Hun strijd, onze strijd, internationale solidariteit. De stemming zat er na twintig minuten , kortom, lekker in….tijd voor een liedje. Wie de traditionele meezinger ‘De Internationale’ had verwacht, het was per slot van rekening 1 mei, kwam bedrogen uit. Voor het vertier en vermaak was de Haarlemse travestiet Dolly Bellefleur ingehuurd. Getooid met een platina-blonde pruik en een miniem rood jurkje met veren, zette hij (Het lijkt wel MacDonald's daar zeggen ze ook altijd meneer tegen me! DB) een zelf gecomponeerd popdeuntje in met de titel Sterk samen sterk. Een vrije interpretatie van het Samen Sterk waarmee de PvdA de verkiezingen hoopt te winnen. Of de zaal even mee wilde zingen? Dat wilde de zaal wel. Bellefleur nam daarna de regie volledig over. In een parodie op de televisiequiz De Zwakste Schakel bestookte hij (een ezel stoot zich…, DB) de kamerleden Ferd Crone, Saskia Noorman-Den Uyl, José Smits, Mariëtte Hamer en Roos Vermeij over de geschiedenis van het socialisme. Wie is hier de Sociaalste Schakel?…Saskia Noorman-Den Uyl won."
Op 5 mei 2002, de dag voordat Pim Fortuyn vermoord werd, heb ik zelfs Ad Melkert nog toegezongen bij het Homomonument.
Gerard van Westerloo plaatste het lied in een historische context:
De Kroonprins
"Het was het uur dat de geschiedenis zal ingaan als keerpunt: ervoor en erna. Maandagmiddag zes uur. De aanslag op Pim Fortuyn. Alles wat daarvoor gebeurd is kwam in een ander daglicht te staan. Wat tot dan toe onderdeel leek van een felle verkiezingsstrijd werd daarna een bittere herinnering. Zondag aan het einde van de middag had Ad Melkert op de Westermarkt in Amsterdam, te midden van dansende homo’s en in de armen van Dolly Bellefleur, uit halfvolle borst gezongen dat we samen sterk, sterk, saa-men sterrek moeten zijn. Dat leek toen een verademing. Eindelijk eens geen zaaltje gelijkgezinden (geen parels voor de zijnen, DB) dat in slaap valt bij een gedegen uiteenzetting van hun lijsttrekker omtrent de nominale ziekenfondspremie… Eindelijk ook geen zwaar geregisseerde tv-lol met schmierende BNN-babes of met een brulaap in clownspak. Eindelijk de kroonprins zelf, midden in het stadse leven.
Het ging hem niet slecht af. Voor het eerst sinds weken lachte de kroonprins niet als iemand die van zijn campagnestaf wat vaker moet lachen, maar gewoon, zoals een mens lacht wanneer er iets te lachen valt. Kort voordat ze gearmd aan het zingen sloegen had Dolly Bellefleur, hoofstedelijk travestiet (pardon? Vrouw van de wereld, DB) eindeloos langbenig en voor de gelegenheid in geilrood speelpakje gestoken, aan de kapperszoon uit Gouderak gevraagd wat hij van haar kapsel vond. ‘Ja ik vind, eh, het…’ wilde de kroonprins zeggen. ‘Heel mooi ja’ antwoordde Dolly, ‘dank u wel’ ‘En gaat u wel eens naar een disco?’ ‘Dat is wel lang geleden’ ‘Ik kan u niet overhalen? U bent gelukkig getrouwd ook, he?’ ‘Ik ben heel gelukkig. En getrouwd.’
‘Wanneer voelt u zich ontspannen?’
‘Nu Dolly. Bij jou.’"
Aldus een passage uit het artikel van Gerard van Westerloo.
Dezelfde avond werd een fragment van mijn optreden met Ad Melkert nog uitgezonden bij Barend en van Dorp. Toen ik 6 mei om 9 uur ’s ochtends met de trein vertrok naar Parijs was ik in de zevende hemel. Was dit dan eindelijk die lang gehoopte doorbraak? De kleurenfoto’s van Dolly op o.a de voorpagina van de Telegraaf en in het Parool beloofden veel goeds. Ik verwachtte ook veel van mijn liedje De Ontzetting over Koning Pim. Opnames voor Man Bijt Hond waren al gemaakt, uitzending gepland op 9 mei, en er waren kontakten gelegd met Kopspijkers. Zelfs toen we die middag over Pere Lachaise liepen werd ik regelmatig gebeld op mijn mobieltje over de golf van publiciteit die was losgebarsten naar aanleiding van mijn optreden met Ad Melkert. Enkele uren later kregen we het bizarre en onwerkelijke telefoontje uit Nederland dat ‘Pim lag te sterven’. Wat voelden we ons ontheemd. We wilden het liefst meteen naar huis. We hadden het gevoel dat Nederland compleet werd afgebroken en wij waren er niet bij. Ongeveer twee uur na dit telefoontje uitte ik ook, zeer voorzichtig, mijn wel zeer persoonlijke egoïstische frustraties over het hele gebeuren. Ik voelde me ook schuldig over die gevoelens. Immers er was iemand vermoord en dan ga jij toch niet zitten zeuren dat je een van de beste liedjes die je ooit hebt geschreven voorgoed in de prullenbak kunt gooien? (zie ook De Ontzetting).
Toen ik op 10 mei terugkwam in Amsterdam ben ik vrijwel direkt naar het Monument op de Dam gegaan. Ik wilde ter plekke ervaren wat onder ‘het volk’ leefde. Ik schrok van teksten als ‘linkse fascisten’ en ‘Melkert= Moordenaar’. Om even op adem te komen ging ik naar de Casa Maria. Ik was maar net binnen of een van de vaste klanten, iemand die al jaren mijn optredens bezocht, schreeuwde door de zaak: "Kijk daar heb je die Melkert-hoer". Ik heb mijn drankje snel opgedronken. Toen ik over de brug achter de Beurs van Berlage terugliep naar het Rokin werd ik, krap twee minuten nadat ik voor Melkert-hoer was uitgemaakt, door een groepje Marokaanse jongeren uitgescholden voor vieze Fortuyn-flikker.
Samen Sterk heb ik nog een keer uit de kast gehaald voor de Provinciale Staten Verkiezingen (zie Jan-Peter).
Voor elke sukkel een eigen sokkel
Dat is de leus van mijn volkspartij
Zo draag ik zeker ook een steentje bij
Aan het verbeteren van het milieu
Ik ben het stadsbeeld namelijk beu
Eigenlijk zie ik het zo
Nederland wordt één Madame Tussaud!
Kijk om te beginnen al die seksisten
Die tot op heden tegen onze mooie beelden pisten
Komen toch veel beter aan hun trekken
Als we ze massaal sexy beelden gaan verstrekken
Wat dacht u van borstbeelden van Vanessa?
Verankerd met siliconenkit?
Op een volbloed Arabier in amazonezit?
Is dat niet beeldig dan?
Daarop kan toch elke man
Elk zijn gewenste ongewenste intimiteit
Op ieder uur van de dag gemakkelijk kwijt
Zo worden niet alleen onze parken en bosjes verfraaid
Maar daar ook heel wat minder vrouwen ongewenst ge.aaid
Bovendien vormen die beelden de juiste mineralen
Voedingsstoffen voor vandalen
Het leuke is namelijk wanneer
Je een sukkel op een sokkel plaatst
Dat merkte ik met m’n ex-man ook nog laatst
Hoe meer je die sukkels op sokkels laat stralen
Des te beter je ze ook weer naar beneden kan halen
Geloof me, u weet niet half
Hoe leuk ’t is om het gouden kalf
Na ’t aan te halen en te aaien
Vervolgens ’t gras onder zijn voeten weg te maaien
Wat Nederland volgens mij dan ook mist
Is een volksbeeldhouwer die als kolomnist
De misstanden dagelijks verbeeldt
U zult eens zien hoeveel agressie of dat scheelt
Stel je voor…
Bij de installatie van elk nieuw kabinet
Wordt voor het Catshuis een beeldengroep neergezet
Zodra de ministers ook maar enigszins met ons sollen
Zullen we in Den Haag koppen laten rollen
Zonder scrupules en zeer rigoureus
Boren we hen dan eens lekker iets door hun neus
Vind u mijn denkbeelden niet enorm?
Stel je voor zo nu en dan een heuse beeldenstorm
De manier om het volk te helpen ontladen
Zonder het stadsbeeld al te veel te hoeven schaden
Seksisten en vandalen krijgen hun kicks
En ook zeer belangrijk: het kost bijna niks
Ik ken namelijk geen Nederlander
Die zich ook maar wat verbeeldt
Die niet graag zijn eigen image streelt
Door zichzelf voor grof geld
Als een ware held
Onder luid geschal van trompetten
Op een voetstuk te laten zetten
Jos Brink in het zink, Miep in ’t brons
Prins Bernhard op een tijger bij alle Esso-pompstations
Alle grote sterren voor de studio’s in Aalsmeer
Dansend hand in hand rond hun Grote Beer
Bent u het niet eens met Joop’s programmering?
Of ergert u zich aan Henny’s blondering
Hartstikke dood
Dan spuit u hem toch lekker rood?
Sukkels op Sokkels is tenslotte de remedie
Voor de langdurig werkelozentragedie
Door ze verplicht te laten beeldhouwen
In plaats van bollen te pellen
Komt er zeker weer wat leven in hun grijze hersencellen
Door ze verplicht te laten kleien en boetseren
Kunnen ze zich eindelijk weer eens profileren
Als de hoeksteen van onze maatschappij!
Het was in 1991 politiek verslaggeefster D.B. die voor het eerste nummer van de Dolly Mirror inzage wist te krijgen in een geheim rapport van de PvdA. Hierin bleek, ik citeer, dat de bekende therapeute Dr. Dolly zich ook kandidaat had willen stellen voor het partijvoorzitterschap. Felix Rottenberg wist hier echter een stokje (20 cm) voor te steken. EXCLUSIEF voor de lezers van de Dolly Mirror volgde tenslotte bovenstaande passage uit Dolly’s partijprogramma. Het zou niet de laatste keer zijn dat ik me zou bemoeien met de Partij van de Arbeid.
Quand tu m’appelais
Carmen de Bizet
Je trouvais le paradis sur terre
Dans mon coeur
Rien que bonheur
Je n’etais plus solitaire
Mais dans la nuit
Tu as fui
Je n’ai que ma rêverie
Notre pas de deux
Etait merveilleux
Tu m’aimais avec telle grande tendresse
Dans mon coeur
Rien que bonheur
J’etais ta petite princesse
Mais dans la nuit
Tu as fui
Je n’ai que ma rêverie
Refrain: Ta tête sur mes epaules
Tes mains caressent mes cheveux
C’est toi qui me controle
J’ ai besoin de cette folie à deux
Ta tête sur mes épaules
Tes mains caressent mes cheveux
C’est toi qui me controle
J’ ai besoin de cette folie a deux
Le bonheur
Est comme une fleur
On a toujours peur
Elle perd sa belle couleur
Et son odeur
Q’au moment
On la cueillit
Tout est fini
On n’a que la fantasie
Chaque nuit
Ce grand lit
Dit peut-être
Il retournera
Oh la la la
Il t’embrassera
Mais je sais
Les jeux sont faits
Je ne sentirai jamais
Refrain
Liefhebbers van het Nederlandstalige lied en tevens trotse bezitters van een LOI-diploma Frans hebben dit liedje natuurlijk meteen herkend. Het is mijn vertaling van Mijn hoofd weer op je schouders. Het liedje dat je in mijn acrobatische vertolking zou kunnen beschouwen als mijn Brandend Zand-Syndroom. Ik ben bang dat ik het tot in lengte van dagen, waarschijnlijk tot ik er dood bij neerval?, zal moeten vertolken. Gelukkig heb ik het in 2001 voor een optreden in het Institut Neerlandais in Parijs vertaald in het Frans. Anders had ik Mijn hoofd weer op je schouders in dit hysterisch overzicht links moeten laten liggen. Spelregel is immers dat ik alleen eigen of speciaal voor mij geschreven (lied)teksten mag opnemen in deze bloemlezing.
Heel wat ‘vrijwilligers’ heb ik de afgelopen vijftien jaar voor dit nummer mogen gebruiken als ‘klimrekje’. Van theatercriticus Rob Malasch, tv-presentator Jan-Peter Rens tot auteur Patrick Faas.
Nietsvermoedend brengt deze laatst genoemde in 1998 een bezoekje aan een circusvoorstelling op de Nieuwmarkt waaraan die avond o.a. door Dusty en andere bewoners van de Zeedijk wordt meegewerkt. Als presentatrice van de Hartjesdagen ben ik ook gevraagd mijn acrobatieknummer Mijn hoofd weer op je schouder op te voeren. Vrijwillig slachtoffer, omdat hij zo lief uit zijn ogen kijkt, is Patrick Faas. Hij verwerkt zijn ervaringen in het korte reisverhaal Retourtje als volgt:
"Dan komt Dolly op, een travestiet die goed kan zingen. Ze heeft assistentie nodig. Dolly tuurt door de felle lichten heen naar het donkere publiek. Tenslotte wijst ze in onze richting. Mijn buurman bedoelt ze zeker. "Nee, die man met die witte broek." Hel en verdoemenis, die broek zal mij noodlottig worden. Als dit maar niet de leeuwenact wordt… Dolly begint te zingen en gebaart dat ik mijn arm moet buigen. Ze gooit haar been erop. Het andere been gaat om mijn middel en zo klimt ze in mij, alsof ik een boom ben, maar het tegendeel is waar. Dolly is een boom, vele koppen groter dan ik. Haar gewicht is bijna niet te torsen. Terwijl Dolly vrolijk doorzingt en in allerlei houdingen rond mijn lichaam hangt, probeer ik haar een beetje rond te lopen, maar het zweet breekt mij uit. Misschien toch maar liever die leeuwen.
Dan gaat Dolly zo raar hangen dat we wel om moeten vallen. Ik klap met mijn knieën tegen de rand van de piste en laat de gepruikte schone half in het publiek donderen. Ik ervaar het zelf als een verschrikkelijke afgang, maar iedereen vindt het prachtig en Dolly zingt nog steeds.
Aan het einde van het lied neem ik, met een diepe buiging, mijn deel van het applaus in ontvangst en haast mij terug naar de veilige zitplaats. Daar merk ik dat mijn broek is gescheurd. En ook mijn knie daaronder. Het is een grote gapende wond vol zand en bloed."
Ik ben pas dood als jij me bent vergeten
Bulderde de homo-activist
Ach die roze makker moest eens weten
Hoe snel zijn levenswerk is uitgewist
Ik ben pas dood als jij me bent vergeten
Jubelde de trava in haar kist
Ach die arme stakker moest eens weten
Dat er geen hond is die haar mist
Those were the gays my friend
Ze streden ooit fervent
Tegen taboes en truttige cliches
Maar na hun glorietijd
Volgde vergetelheid
Those were the gays
Oh yes those were the gays
Ze werden vaak voor abnormaal versleten
Beticht van vuile sodomieterij
Opgejaagd en gruw’lijk dwarsgezeten
Door een hypocriete burgerij
Ze lieten zich niet kisten zeker weten
Ze brachten leven in de brouwerij
Ze bleven vechten tegen beter weten
Voor hun plek in onze maatschappij
Those were the gays my friend
Die bijna niemand kent
Ze zijn gewist uit onze database
Ze waren slim en sterk
En deden heel goed werk
Those were the gays
Oh yes those were the gays
Ze zijn pas dood als wij hen zijn vergeten
Zorg dat je geen woensdagavond mist
Dolly’s Bonte Trein laat het je weten
Je geheugen wordt weer opgefrist
Those were the gays my friend
Hun slagkracht ongekend
Van dichte muren maakten zij entrees
Met hun gedrevenheid
Hebben ze ons bevrijd
Those were the gays
Oh yes those were the gays
Vanaf 2007 presenteer ik iedere woensdag van de maand een radioprogramma bij MVS. In april 2008 ben ik begonnen met het maken van een serie radioportretten getiteld Those were the gays. Doelstelling is om overleden homosexuele helden en roze pioniers van diverse pluimage aan de vergetelheid te ontrukken. Afleveringen waren tot nog toe gewijd aan Bet van Beeren, Annemarie Grewel, Wim Hogenkamp, Jan Mesdag, Hugo van Mondfrans en Benno Premsela.
meer liedteksten >
OBAde 100 jaar OBA
